فورواردی نباش!
پدرم به تازگی با آپشن فوروارد در اپلیکیشن واتزاپ آشنا شده. نوروز امسال تا به الان که دو روز می‌گذرد، بیشتر از ۵۰ بار صدایفریادش را از گوشه و کنار خانه تن و بدن‌مان را لرزاند. فریادِ یک کلمه‌ای: فرواردیه!!!
هر پیام تبریک عیدی که برایش می‌آمد به اولین موردی که به آن توجه نشان می‌داد بودن یا نبودن فلش بالای پیام بود. وجود فلش برای‌اشحکم بی‌احترامی را داشت و با غیض فریاد می‌زد: فورواریه!
اما اگر فلشی وجود نداشت کمی خیالش راحت می‌شد و به دنبال اسمش در پیام تبریک می‌گشت، در صورتی که نام فامیلی خود رانمی‌دید باز هم غصبناک با صدایی نسبتاً پایین‌تر می‌گفت: این هم کپیه!! طرف به خودش زحمت نداده برای نشون دادن کمی احترام بهطرف مقابل حداقل اسمم را در پیامش تایپ کنه!!
به او می‌گفتم: ای‌بابا پدر من حوصله داری این دوره زمانه دنیای سرعت و گذره. دیگه کسی حال و حوصله نداره دونه دونه پیامی به اسمشخص بفرسته.
و او جواب می‌داد: یعنی چی؟ وقتی پیام فورواردی را به صورت گروهی برای همه می‌فرسته اصلاً ارزشی برای من نداره. چون من همبرایش ارزشی نداشتم و شخصیت و آدمها را جدا از هم ندیده.
یک تبریک چند کلمه‌ای آقای فلانی سال نو مبارک به مراتب خیلی ارزشمندتر از شعرها و جملات قصار طولانی‌ست که برای همه به یکشکل ارسال می‌شود.
وقتی کمی به حرفش فکر کردم دیدم چقدر درست می‌گوید. شاید از همین پیام‌های تبریک عید بتوان تشخیص داد که چقدر برای یک نفرارزشمند هستی.
به نظرم اگر دیدی برای کسی فورواردی بودی در سالی که پیش رو داری با او هم فورواردی رفتار کن. یک نقطه در سیاهی لشگر افرادموجود در زندیگت.
نه بر رویش حسابی باز کن، نه او را متمایز از سایرین ببین. و در مقابل خود تو هم اگر پیام تبریکی را برای شخصی فوروارد کرده‌ایتوقع نداشته باش که او هم تو را متمایز از سایرین ببیند. او هم برای تو حکم فورواردی را داشته است.
سعی کن در زندگی فورواردی نباشی. چه در ارسالش، چه در دریافتش.
